Manimi balla bölerek Black Sabbath'a dönmek istiyorum. Metali körpecik bedenlerimize, asi ruhlarımıza ve ergenlik sayesinde motor gibi çalışan pırıl pırıl zihinlerimize kazandıran grup. Ozzy Osbourne Birmingham'daki mahallesini zamanında kapı kapı dolaşmış, en sert delikanlıları toplamış. Kıstas basit; kim daha iyi yumruk çakıyorsa o geçer. Kolay değil, tarihin ilk metal grubunu kuracaklar. Ve yaptılar. Her genç hanım ve beyin hayalindeki şeyi gerçekleştirip dünyaca ünlü bir rock grubu olmakla kalmadılar, bir de hakkaten dünyanın ilk metal grubu ünvanını da edindiler.
Sabotaj'la Kadıköy barlarında kendinden geçen binlerce gencimiz var. Paranoid hala birçoğumuzun listesinin bir yerlerinde duruyor. Benim favori listemde baş sırayı taçlandırıyor. Iron man'se demir gibi rockçuların vazgeçilmezi. Tabi ki kınadığımız bir şarkıları yok değil. Bu gece bir fahişe bulur ve iyi bir skor yaparsam anca rahatlarım şeklinde özetlenebilecek şarkıları Dirty Woman, kadın hayranlarını hayal kırıklığına uğratıyor elbet. Ama hatasız olmak allaha mahsustur değil mi? Yıllar geçse de üstünden bu kalp seni unutur mu Black Sabbath?
1977'de Ozzy Black Sabbath'ı terk etti. Black Sabbath için kara haber, Ozzy için yepyeni bir başlangıç oldu. Blizzard of Ozz, Ozzy'nin hem şahsına hem de her bişeyine yakışır bir ses getirdi ve sahne şovları olsun sahne tasarımı olsun "neden ben buna kanlı canlı şahit olamadım yarabbim" isyanlarına yol açtı, görmeyenler için. Müziğine yakışır depresif sahneler kullandı hep. Görenler hipnoz oldular ve mr. crowly çalarken, dinlemekle kalmayıp damarlarında dolaşan müziği hissettiler. Elektro solosunu çığlıklarla karşılamadılar, kocaman olmuş göz bebekleri ve iki cm açılmış hayranlık dolu dudaklarıyla eşlik ettiler.
Değinmeden geçersem taş olacağıma inandığım bir parçası da diary of a madman. Gitarda Randy Rhodes yine coşuyor ve nerden geldiğini anlayamadığımız o asi duygularımızı, isyanımızı ve öfkemizi ortaya çıkartıyor. Albüme adını veren şarkıda can i ask a question, to help me save me from myself derken kafayı çiziyorum ve bütün dinleyenlerle aynı duyguları paylaştığıma inanmak istiyorum. Yoksa halim vahim.
Daha sonra 88'de çıkartığı albümü No Rest for the Wicked'de Devil's Daughter şarkısı bana nedense Aliye Rona'yı hatırlatıyor o yüzden karmaşık duygularla dinliyorum bu şarkıyı. "Şeytanınnn kızııııııı!!!" cümlesi tam Aliye Rona'lık değil mi ama?
Yaşlanmadığını ve asla yaşlanmayacağını daha sonra çıkardığı No More Tears ve Ozzymosis'le kanıtladı. Ne de olsa rockçu adam hızlı yaşar genç ölür. Hızlı yaşıyor ve allah başımızdan eksik etmesin, öldüğünde de ruhu gencecik olacak.
Bu akşam Kuruçeşme Arena'da da gençlere taş çıkartacağına şüphem yok. Biricik ülkemin pırıl prıl insanları bu kutsal geceyi çoktan hak etti.
Edit: hayır yapamayacağım. Bu işin magazin kısmına girmeden rahat duramayacağım a dostlar. Ozzy hakkında bunları biliyor muydunuz?
* Church of England (ingiliz cami-i şerifine)'a üyeymiş ve her konserden önce "allahım sen işimi rast eyle yarabbem" duasını etmeden kimse onu sahneye çıkartamazmış. Kesinlikle sol ayağıyla girmez, "sağ ayağıma bir şey olursa evden dışarı adım atmayacağım" dermiş dostlarına.
* Geçirdiği titreme nöbetlerini uyuşturucuya bağlayanlar, Ossy'nin aslında Parkinson benzeri bir hastalık olan Parkin sendromu yüzünden olduğunu öğrenince göt olmuşlar tabiri caizse.
* Uyuşturucu bağımlılığının Ozzy Osbourne'da hiçbir yan etkki göstermemesi İngiliz gençlerini uyuşturucuya sevk etmiş. Tıpkı Kate Moss hala kanser olmadı diye sigarayı bırakmayan milyonlar gibi. Burdan gençlerimizi uyarıyoruz. Onlar zengin kısmı, bişey olmaz, siz ayağınızı denk alın.
* İngiltere'nin en zengin insanlarından biri olduğunu söylemeye gerek var mı bilmiyorum. Yakışır aslanıma.
Bu da aşka getirsin: http://fizy.com/#s/1lw4r4
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder