Bende film kopmuş da haberim yokmuş meğer. Ayşenur'a 15 dakika sonra Peyote'de olacağımı söylediğimi hatırlıyorum. Bir buçuk saat sonra da Ayşenur'un Zeki'yle beni Papillion'dan toplamaya geldiğini. Ne toplamak! Adeta yerden kazıyor yavrucaklar! Papilion'nun beş kat, ama kat be kat merdivenlerinden uçarcasına iniyoruz. Yanımda kimse olmasa ben gerçekten birinci kata kadar uçmayı deneyebilirdim. Bırakmadılar.
Merdivenlerin sonunda Peyote olmalı; çünkü aradaki mesafeyi hatırlamıyorum. Peyote orta kata çıkıp Proudpilot'ın son iki şarkısına yetişiyoruz. Sarhoşluğumun içler acısı boyuta ulaştığını Proudpilot'da şopi şopi yaptığım an anlıyor herkes. (Sabah öğrendim, şopi şopi kısmı totoş arkadaşlarımın abartmasıymış, sadece eller havaya yapmışım ama sessizce).
Sonra Bedri'yi gördüm, her zamankinden de güzel geldi bakışları. Belki gerçekten o akşam çok güzel bakıyodu, belki de çirkin bakış yoktu, az votka vardı. Hani sarhoşluğun çok güzel bi evresi vardır ya, şu güzel bakan delikanlıya bütün içtenliğinle yazılırsın. Sen de ona biraz baygın ama mutlu gözlerle bakıp sinyaller çakarsın. Anladım ki ben o evreyi çoktan geçmişim. Tam Bedri'ye cilvelenecekken o 3 liralık masum tekilalar miğdemde kılık değiştirip bütün damarlarıma hunharca saldırıya geçtiler.
Son hatırladığım Peyote'nin yenilendikten sonra bütün gün oturulası klozetiydi. Yukarıdan bakıldığında o kadar da iç açıcı değilmiş.
Evet, Halenaz, sen bana alkol komasına giremessin dememiştin, adam olamassın demiştin. Adam olma konusunda hala umudum var. Alkol komasına da girebiliyormuşum. Daha ne isterim bu hayattan?
halenaz ben miyim nan? ayrıca yazı başlığını Zeki'nin blogundan çalmışsın:p
YanıtlaSilşimdi farkettim. zeki'den özür dileyerek başlık değiştirilmiştir. müberra hanım, adını böyle bi geceye karıştırmak istemedim. keza medyatik bir bayansınız :P
YanıtlaSil