Hahayt!

Eskiden annemler günlüğümü bulmasın diye kıçımdan terler akardı.Evin her bir kuytusuna girmişliği vardır ortaokul yadigarımın. Ne deliklere girmedi ne tozlar yutmadı. Hatta hiç unutmam bi keresinde o zamanlar hain bir liseli olan ablam bulmuştu da o çıtkırıldım ergenlik duygularımla gaddarca alay etmişti. Günlerce her gördüğü yerde parmakla işaret edip acımasızca gülmüştü bana.
Şimdi gülme sırası bende. Ahanda günlüğümü buraya yazıyorum! Cümle aleme inat, gözüne gözüne sokuyorum!