her kadın belli bir yaşa geldiğinde ana olmanın hayalini kurar. kurmasa da çevre baskısı, anne-baba baskısı yüzünden 30'undan sonra evlat hasreti çektiğini sanmaya başlar. peki evlat yetiştirmek sanıldığı kadar kolay mı? saldım çayıra mevlam kayırır mı? kadının hayatı ne zaman biter ki, en az ilk 3 sene ona muhtaç olan bir bebeye bakmak için kendini feda etsin?
ilk 3 sene bittiğinde dünyanın en mutlu insanı annedir. çünkü bebeği altın çağına gelmiş, yeni dillenmeye başlamış, her yere koştursa da henüz bir şeytana dönüşmemiştir. onu konuya komşuya veya anane & babaanneye emanet edip kendi gününü gün edebilmektedir. bu durum çok uzun sürmez. 4'e geldiği anda yaramazlığı yüzünden konu komşu kabul etmez, anane babaanne yaşlandıklarını ileri sürer, siz yine eve kapanırsınız yavrucağınızla.
sonra okulu başlar, yok ilk kız arkadaşıydı, sivilceleriydi, yok yine mi sınıfta kaldısıydı derken bi bakmışsınız hayat geçmiş.
o yüzden aman kızlar, siz siz olun, çocuk doğurcağınıza bir domuz alın. çünkü o hep 3 yaşındaki bir çocuğun melekliğinde olacak, sizi hiç üzmeyecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder